Puberperikel van de week: de eerste zuigzoen

“WAT HEB JIJ NOU IN JE NEK?!” Het is donderdagavond en Mia ligt pizza etend op de bank. In haar nek prijkt een donkerblauwe vlek: Is het echt wat ik denk dat het is?! Ja hoor, haar eerste zuigzoen… 14 is ze?!

Reflectie… Toen ik 14 was:

Hing ik dagelijks rond in de beruchte Haarlemse wijk Schalkwijk. Jongens waren er genoeg en dienden maar een doel: die moesten versierd worden! Niet dat ik er nou zoveel spannends mee uithaalde hoor maar met zo’n zuigzoen in mijn nek was ik natuurlijk wel de hottie van de buurt. En bij eentje bleef het niet, op een gegeven moment had ik er wel 8 als een ketting om mijn nek! Stoer joh…

Maar de nacht na de 8 word ik wakker en kan mijn hoofd geen kant meer opdraaien. Het is zelfs zo erg dat ik niet eens meer omhoog kan komen. Pijnscheuten schieten in mijn nek en kreunend graai ik naar de sjaal die naast mijn bed ligt. Ik wikkel hem zo goed en zo kwaad als het kan om mijn nek en roep:

“Maaaam, help! Ik denk dat mijn nek gebroken is!!”

Verschrikt stommelt mijn moeder mijn kamer binnen. “Wat heb je?!” Ze ziet de paniek in mijn ogen, die al pijn doen als ik ze probeer weg te draaien. “Waarom heb je een sjaal om?! Laat eens zien dan!!” Ik stribbel wat tegen maar heb fysiek natuurlijk niets in te brengen. Mijn moeder wikkelt de sjaal van mijn nek… Ze zal toch wel medelijden met me hebben?

“#@$%^&* wat is dit nou?! Heb jij @#$%^. Nou eigen schuld!”

So far the medelijden…

Dus wie ben ik om mijn eigen puber haar zuigzoen kwalijk te nemen?

Natuurlijk volgt er wel een klein gesprekje. Mia heeft geen stijve nek en kan dus heel goed met haar ogen rollen, wat ze dan ook meermaals doet.

Als ik Ilja app om raad zegt ze: “doe het gewoon terug! Laat A. je een zuigzoen in je nek geven. Als ze dat ziet beseft ze wel hoe gek ze eruit ziet.”

Goed idee! Toch?

Maar ik zie me al aankomen op mijn werk…

“Hallo collega’s. Wat dit is? Nee joh, ik ben met mijn nek tegen een deur gelopen…”