Puberperikel van de week: “Mam ik wil een navelpiercing, mag ik? Nikki mag ook.” “Een navelpiercing? Echt niet! Dat is gewoon weer een modegril!” Maar ja, wie ben ik met tattoos her en der verspreid over mijn lichaam om tegen een wat extremere vorm van lichaamsversiering te zijn…
Bovendien, heb ik zelf ook niet nog een oud gaatje prijken daar ergens boven mijn navel?…
Mijn eigen navelpiercing, ik weet het nog goed.
Lig ik daar op de bank van de piercing meneer, die in zijn gezicht op de meest bizarre plekken zilveren knopjes heeft glinsteren. Mijn gedachten gaan ongewild uit naar de andere plekken op (aan!) zijn lichaam die opgesierd zullen zijn met een stukje juweel. Wil ik dit echt? Ja, dit is wat ik wil, want ik ben jong en niemand kan mij iets maken.
Een grote, dikke ronde naald wordt fanatiek ontsmet en vindt zijn weg naar mijn tot nu toe ongeschonden naveltje. “Heel stil liggen hoor anders prik ik scheef!” Gadver, dit doet pijn. Maar het resultaat mag er wezen. In mijn navel een schitterend blauw steentje aan zilveren bedel. Ehh.. vind ik dit nou echt mooi? “Onder de douche goed wassen met zeep en vooral veel aan de navelpiercing draaien!”
Die avond onder de douche draait mijn maag zich om bij het idee alleen al de kersverse piercing aan te raken. Ik probeer het toch maar zie vol pijn en walging witte pus vanuit mijn navelpiercing richting het doucheputje verdwijnen. De daaropvolgende dagen worden niet veel beter en wat vooral lastig is, ik kan geen broek meer aan vanwege de pijn!
Hup, terug naar meneer piercing. Als hij de gevolgen ziet haalt hij met een resolute ruk het ding eruit: “Jouw lichaam stoot de piercing af, misschien wil je er anders eentje in je tong?” “Nee hoor, bedankt!” breng ik piepend uit. Geen gehannes meer aan mijn lijf.
Anno 2016 op je 14e aan de navelpiercing.
De helix toen ze 13 werd, was nog tot daar aan toe. Telkens als ik dit filmpje terugzie herbeleef ik het moment weer. Zo schattig, zo onschuldig:
Mia, die is heel zeker van haar zaak. De navelpiercing wil ze pertinent en nee hoor, bij haar gaat het vast niet ontsteken. “Mam het is helemaal geen mode van nu, het is altijd al supercool! Mag ik?”
“Vooruit dan maar je mag. Maar we doen het als je 36 bent.”
“Maahaam!!”
Ik heb vroeger ook een navelpiercing gehad. Vind het echt jammer dat er nu een soort litteken zit. Mia niet doen hoor!!
Haha, heerlijk herkenbaar weer! Hier werd laatst al begonnen over een tattoo. Ze is net 13!
Oh ik vind dat toch een beetje “griezelig” zo’n navelpiercing. Maar ben ook geen held met naalden 🙂
Ik ook hoor, hij komt er voorlopig niet in (klinkt net alsof ik het over haar eerste vriendje heb ;-))