Een bezoek aan de tweeling vuurtorens van Sandhammaren

Het is 1862 als de twee vuurtorenbroertjes van Sandhammaren het licht zien, aan de kust van Ystadt in Zweden. Ongehinderd door wind behoeden ze zeelieden met hun lampen – jaar in jaar uit – voor pech en rampen. In 1891 wordt het grotere, noordelijke broertje echter ontmanteld en in 1905 worden de vuurtorens definitief van elkaar gescheiden… Hoe gaat het nu verder met de vuurtorens van Sandhammaren?

Sandhammaren is een duinstrook in het zuidoosten van Skåne (Zweden) en het staat bekend als een van Europa’s grootste scheepsgraven. De onvoorspelbare windomstandigheden waren een nachtmerrie voor schippers. Er was een tijd dat de schippers en de bemanning niet in staat waren om te zwemmen, zodat ze het schip niet konden verlaten.

Het midden van de 19e eeuw was daarom een periode van intensieve vuurtorenbouw. Het werk om de kusten van Zweden met vuurtorens beveiligen, werd geleid door de Zweedse vuurtoreningenieur Nils Gustav von Heidenstam (1822 – 1887). Hij heeft het type vuurtoren ontworpen waarvan de vuurtorens van Sandhammaren de allereersten zijn. De vuurtorens van Nils von Heidenstam staan ook wel bekend als de zogenaamde Heidenstammare of in het Zweeds de Heidenstam fyren. Van een totaal van elf vuurtorens van dit type zijn er nog steeds tien actief. Hier vind je ze op een rijtje.

De vuurtorens van Sandhammaren

Heidenstam ontwerpt en bouwt de vuurtorens van Sandhammaren in 1862. Een paar jaar doen ze samen uitstekend dienst maar in 1891 wordt besloten dat 1 werkende vuurtoren voldoende is. Het noordelijke broertje van de tweeling wordt ontmanteld en uiteindelijk in 1905 opnieuw opgebouwd op het eilandje Pite-Rönnskär aan de kust van Zweeds Lapland.

In september 2016 maak ik kennis met het achtergebleven broertje bij Sandhammaren.

Ik ben daar op een rondreis om de befaamde plekken uit de Wallander serie van de schrijver Mankell te ontdekken. De vuurtoren is er eentje van. Ik ben dol op vuurtorens en vind het jammer dat dit exemplaar uitgerekend vandaag voor een klim gesloten is. Het verhaal over dat er een tweelingbroer van deze vuurtoren is gaat een beetje door de teleurstelling langs me heen. Toegegeven, van onderaf gezien is het ding ook mega-indrukwekkend.

Een paar maanden later ben ik op reis in Zweeds Lapland en bezoek het eilandje Pite-Rönnskär

(hier lees je de blog over deze prachtige reis)

Er staat een vuurtoren en ik heb vagelijk het gevoel hier al eens geweest te zijn… hoe kan dat? Onze gids vertelt dat deze vuurtoren er een van een tweeling is en dan gaat er een lichtje bij me branden. Ik heb een paar maanden terug zijn broer gezien!!

“Mag ik hem beklimmen, mag ik naar boven?!”

Het mag, en moet je kijken wat een uitzicht:

De Heidenstam vuurtorens hebben een structuur van pijpen en hoekige armbanden rond een centrale ijzeren pilaar. De vuurtoren Pite-Rönnskär is met zijn 37 meter een van de langste vuurtorens in Zweden en verreweg de langste Heidenstammare.

Pater Noster Lighthouse

Een ander bekend, jonger broertje van deze tweeling is de Pater Noster Lighthouse. Hij stamt uit 1868 en op deze foto zie je hoe hij in 2007 na een flinke opknapbeurt zich 2 dagen mag uitsloven in Göteborg.

Volgens mij heb ik een nieuwe travelwishlist te pakken: alle Heidenstammare vuurtorens bezoeken!

Ik ben er namelijk achter dat ik een vuurtorennerd ben.

Kijk eens hoeveel ik er op mijn telefoon tegenkom van de afgelopen tijd:

Wil je meer informatie over vakanties naar Zweden? Check dan de site van Visit Sweden hier.