Stoofperen zonder poespas, gemaakt in de slowcooker. Deze stoofperen zijn naar een recept van onze slowcookergoeroe Ton. Eet smakelijk!

Een frisse dag vandaag. De lucht is grauw, er dreigt regen. Het is eind januari, maar het lijkt herfst. Tijd voor stoofperen dus. Er zijn verschillende oude rassen, maar de meest gebruikte is de Gieser Wildeman (aromatisch, kleurt vanzelf rood, prima smaak, zoet) en goed te bewaren. Saint Rémy is ook een goede stoofpeer, iets zuurder dan de Gieser. Comtesse de Paris is ook een oud ras, heel zoet maar weinig aromatisch. Ik kies voor de Gieser Wildeman. Dit keer nog uit de winkel, in het aankomende najaar van eigen pluk. Wat me opvalt is dat stoofperen heel lastig te koop zijn in supermarkten. (Bijna) niet te vinden. Dus ik naar de Turkse groenteboer voor Hollandse Giesers.

gieser wildeman

Ook lekker: deze smoothie met peer en spinazie

Aangezien mijn Crockpot zo’n 4,5 liter is beperk ik me tot 12 peren (ongeveer 2,5 kilo). Tenslotte moet er nog ruimte blijven voor water en wat andere ingrediënten. Er zijn mensen die een recept nauwkeurig volgen, soms wel tot op de gram. Zou ik niet doen. Ik schrijf mijn recepten zoals wij het in ons gezin het lekkerst vinden. Maar smaken verschillen. Elk recept is een ontdekkingstocht naar eigen smaak en inzicht. Dit stoofperenrecept is een soort van richting ‘hoe het kan’. Om het lastig te maken kom ik niet met ‘absolute’ aantallen, grammen, eetlepels, maar bouw ik een aantal keuzemomenten in. Je kunt dan zelf ontdekken welke smaak bij jou hoort. Als je maar vaak genoeg een recept maakt, kom je steeds dichter bij je eigen ideale recept.

Dit heb je nodig voor de stoofperen uit de slowcooker

  • 12 peren Gieser Wildeman (of een van bovengenoemde rassen);
  • 2 tot 5 eetlepels (bruine) suiker (of honing, of ahornsiroop, of agavesiroop (die van Van Traay ‘Donker&Rijk’, of 2 tot 3 dadels);
  • 1 tot 3 kaneelstokjes
  • 2 tot 5 kruidnagels.

Voor meer is er geen ruime in de pan.

Handig zijn een stevig scherp mes (de peren zijn kneiterhard), een dunschiller, een eetlepel, een snijplank, een groot bord en een slowcooker.

Zo maak je de stoofperen

Schil peer voor peer. Snij ze in vier partjes. Het steeltje en aan de onderkant het ‘sterretje’ mogen er af en er uit. Als er al pitjes in zitten mogen deze er ook uit, maar ik laat het klokhuis en de pitjes zitten. De schillen, steeltjes en alle niet te gebruiken stukjes verzamel ik op het bord. De eerste peer heeft het het zwaarst; die ligt een moment alleen in de Crockpot. Is wat zielig maar niet anders. En een aanmoediging voor jezelf om fervent door te schillen. Na de derde peer gaat het een stuk rapper en word je handiger. En gezelliger in de Crockpot. Halverwege leg ik de kaneelstukjes op de gesneden peren en werp met een breed gebaar de kruidnagels (zag in een ander recept ‘kruitnagel’ genoteerd staan) in de pan.

stoofperen uit de slowcooker

Beeld ter illustratie

Na 12 peren geschild en de schillen en steeltjes verzameld te hebben, zit alles in de pan op de honing na. Deze kan creatief verdeeld worden over de peren, of gewoon in een keer in de pan geplempt worden. Als de honing maar in de pan zit. Tot slot de Crockpot verder bijvullen met water tot de peren net onder water staan. De pan is dan echt kneitervol. De pan op ‘laag’ instellen voor de komende 7 tot 12 uur. Als je huis echt heerlijk geurt naar ouderwetse stoofperen, de ingestelde tijd voorbij is en de peren mooi rood en klaar, dan schep je de peren voorzichtig uit de pan in een schaal en laat ze afkoelen tot lauwwarm. Klaar om gegeten te worden!

De schillen en andere overblijfsel van de peren gaan bij ons in de wormenbak. Ook voor hen een traktatie. (Inmiddels zitten er zo’n 250 á 300 wormen in de bak gezellig bij mekander. Ze doen vreselijk hun best om alle GFT te verorberen met als dank compost achterlatend).

Eet smakelijk!

In ons gezin worden stoofperen gegeten als maaltijd, als toetje met of zonder ijs of gewoon zo tussendoor. Succes met de speurtocht naar jouw ideale stoofperen recept. Dit is slechts een van de vele manieren.