Puberperikel van de week: Mia zeurt er al maanden om: een navelpiercing. Na wat wikken en wegen stem ik ermee in en zo is het ons vergaan.
Mia en ik zijn onderweg naar Rings of Pleasure. Een naam die volgens mij boekdelen spreekt en een plek waar ik eigenlijk liever niet meer kom (maar daarover later meer). Ik mag mee. Nou ja, het is eerder een moetje. Mia is 14 en een piercing laten zetten onder de 16 jaar is toegestaan, mits onder begeleiding van een van de ouders.
Ze vindt het eng: “Ik durf niet! Ik ben bang! Ik vind het fokking eng! Bij A deed het hartstikke pijn!”
Ik: “Mooi, dan gaan we toch weer naar huis?!”
Maar Mia blijkt een doorzetter – op het vlak van navelpiercings 😉 – en stapt moedig de piercing salon binnen. Op de wachtbank zit een andere tiener te wachten op een ringetje in haar neus. Vanuit de behandelkamer klinken kreten van 2 meisjes die net ook hun navel onder handen hebben laten nemen. Mia trekt wat wit weg.
“Het is echt niet gek als we nu gewoon weg gaan hoor?” opper ik nog een keer.
“Vind jij het soms nog enger dan ik ofzo?” vraagt Mia.
Mijn eigen navelpiercing, halverwege de jaren ’90
Het zal 1995 geweest zijn, toen ik zelf samen met een vriendin een navelpiercing liet zetten bij Rings of Pleasure. Ik vond het e-norm pijn doen en het ding werd er na 5 dagen al uitgehaald, mijn lichaam stootte de piercing af. In de PPVDW over navelpiercings van een paar maanden geleden lees je het hele verslag van mijn eigen piercing.
In dit filmpje zie je hoe het zetten van Mia’s navelpiercing verloopt:
(geen zorgen, je ziet het uiteindelijke prikken niet gebeuren)
Of ik het mooi vind? Mmm, over smaak valt te twisten. Maar Mia is er helemaal happy mee, en als zij blij is… 😉
Brrrrr maar alles voor je puber…toch
Good job Mia!
Oh niets voor mij, kan niet tegen naalden ed 🙁
haha, voor mij ook niet hoor! Daarom zoomde ik ook echt even weg 😉