Verdorie ik heb spijt! Als haren op mijn hoofd. Waarom moest ik nou perse weer het onrecht een halt toeroepen? En daarvoor een zielige, oude vrouw uitfoeteren?! Het ging als volgt…
Het is zaterdagochtend en ik heb mezelf een doel gesteld: voor 10 uur ’s morgens moet ik de toiletpot legen, de tent vegen, de afwas doen en boodschappen gedaan hebben. Ik ben vakantie aan het vieren op het strandhuisje maar dat betekent niet dat er alleen maar geluierd kan worden worden in het zonnetje. Voor zover er überhaupt sprake is van een zonnetje natuurlijk, maar dat terzijde. Ik zit helemaal op schema en loop om 9.30 goed gelumd in Dirk van den Broek.
Plotseling hoor ik een hoop geschreeuw
Mijn mandje zit al snel veel voller dan gepland. Vanavond komen mijn broer en zijn vriendin borrelen/eten. Ik ga ik een lekkere courgettesoep maken. Plotseling hoor ik een hoop geschreeuw en zie een oudere vrouw flink uitvallen tegen een jonge vakkenvuller van een jaar of 15.
“Altijd als ik hier bij Dirk van den Broek kom gaat het mis. Nu moet ik weer hier in de rij gaan staan omdat boven de Chaudfontaine op is!! Waar is de baas ik wil klachten indienen!”
Geen idee waar het over gaat maar mijn hart stroomt over van medelijden voor de arme vakkenvuller. Hij staat er hulpeloos bij, frunnikt onzeker aan zijn broekzak en stottert wanhopig: “Maar wat is er dan precies aan de hand mevrouw?”
Onrecht, ik kan er gewoon niet tegen
Met gezellig boodschappen doen ben ik gelijk klaar. In de lange rij voor de kassa wordt het al niet veel beter en is het gedrag van de dame het onderwerp van gesprek. “Met schreeuwen bereik je sowieso niets!” hoor ik de cassiere zeggen tegen een klant. Gesteund door haar negativiteit jegens de boze klant wordt mijn ergernis alleen maar groter. Ik wil me er niet mee bemoeien maar het borrelt zo! Onrecht, ik kan er gewoon niet tegen… Die arme knul, waar heeft hij nou zo’n loeiende dame aan verdiend?! Het is zaterdagochtend, hij is nog niet eens zo lang wakker en wil eigenijk niet veel meer doen dan… vakkenvullen?!
Mia zal zo’n mens maar tegenkomen
Ik weet natuurlijk heus wel een beetje waar mijn woede vandaan komt. Mia is ook vakkenvuller – hetzij bij de Vomar – maar kan net zo goed de dupe zijn van een reactie van een dergelijke, boze klant. En wie aan mijn dochter komt…
U gaat NU uw excuses aanbieden!!
Ik reken af maar houd nauwlettend de schreeuwende dame in de gaten. Ondertussen is de winkelchef erbij gehaald en is haar woede wat getemperd. De mijne kan ik helaas niet lang meer inhouden en bij het naar buiten lopen spreek ik haar fanatiek aan:
“Zo mevrouw, u gaat neem ik aan NU uw excuses aanbieden aan die arme jongeman, waartegen u net zo enorm tekeer bent gegaan?! Die arme jongen die hier voor 3.08 euro per uur vakken staat te vullen, niets kan doen aan uw situatie en al helemaal niet staat te wachten op uw onaardige geschreeuw?!”
Ze stamelt: “Wat bedoelt u? Ik weet niet meer hoe die jongen eruit ziet? Heb ik dat echt gedaan? Oh god ja, ik was helemaal in paniek?!”
Ik weet niet wat ik exact verwacht had, maar in ieder geval wel iets van een aangenaam, voldaan en opgelucht gevoel. Maar van dichtbij is de vrouw oud, fragiel, onzeker, labiel en gewoon heel, heel erg zielig. En dan haar reactie?! Ik mompel een zwak “Ik wil er niets meer over horen” en haast me met een rotgevoel naar mijn auto.
Kan ik wel, zo’n arme, oude vrouw uitfoeteren?!
De hele verdere dag vraag ik mezelf af, wat kan ik hier nu van leren? Kan ik voortaan maar beter alles negeren en me nergens mee bemoeien? Wel zo makkelijk… Wat zou jij gedaan hebben?
’s Avonds worden we tijdens de wijn en soep getrakteerd op prachtige luchten en raken de Dirk zorgen al wat op de achtergrond.
Ik hoop toch echt dat de oude dame en de jonge vakkenvuller ook een fijne avond hebben, en het voorval bij Dirk van den Broek misschien zelfs al vergeten zijn…
Recent Comments