Betoverend, adembenemend, spannend en soms uitdagend. Er zijn niet genoeg mooie woorden om ons avontuur in Zweden echt recht te doen. Een week lang peddel ik met dochter Kiki door Zweedse meren en rivieren. Met alles wat we nodig hebben in de kano. Tent, luchtbedden, eten, kleding, de hele mikmak. Het kan wat mij betreft 2 kanten op. Of we hebben het geweldig, of we slaan elkaar de hersens in. Het wordt het eerste: een vakantie om nooit meer te vergeten.

Bericht van Moose Adventures

 Op een doordeweekse dag krijg ik bericht van Moose Adventures. Of ik namens OHIMP een week naar Zweden wil komen voor een Canoe Adventure. Ik ben al snel om, maar wie wil er mee. Vriendlief weigert direct. De combinatie van kamperen en kanoen is aan hem niet besteed. Dochter Kiki staat te springen. Zonder al te lang na te denken zeg ik ja. Pas later slaat de twijfel toe….

Een poepschepje?

Als ik nog even goed lees, dringt het tot me door waar ik ja tegen heb gezegd. Een week lang kanoen, dat is dus 70 kilometer! En kamperen in de middle of nowhere, zonder faciliteiten en met, zo lees ik in de mail, een poepschepje voor hoge nood in de natuur. Kan ik dat aan. En belangrijker nog, kan Kiki het aan. Ik bezoek de website van Moose Adventure voor meer informatie. En ben weer helemaal gerustgesteld. Ik zie prachtige natuur, lees over de voorzieningen op de kampeerplekken (ja, ook een eco-toilet) en zie dat er ook een pak wijn mee kan in de kano. Het komt wel goed.

De reis, via Noorwegen naar Arjang

 Gek genoeg vliegen we naar Oslo. Dat is dus Noorwegen, niet Zweden. Maar wel superdichtbij. Zo dichtbij dat het de meest gunstige luchthaven is om Arjang, Zweden te bereiken, het basiskamp van Moose Adventure. Vanaf de luchthaven pakken we een snelle trein naar Oslo centrum. Daar hebben we nog een paar uurtjes voordat we met de Flixbus naar Arjang rijden. En dat is niet goed voor ons! Naast een lekker terrasje, maken we ook de winkelstraat in Oslo onveilig. Wat kleding rijker stappen we in de Flixbus. Voor ons helemaal nieuw en super relaxed! Wifi, films en prima stoelen. We zakken onderuit tot we in Arjang aankomen. Daar worden we opgewacht door Joep van Moose Adventures en begint ons avontuur.

Het basiskamp

 Joep laadt onze bagage in zijn busje en rijdt ons naar het basiskamp. En wat hebben wij een mazzel! Onderweg komen we een echte Moose tegen: een Zweedse eland met een kleintje. Na zo’n goed begin kan het niet meer stuk. Op het basiskamp worden we ontvangen met een fijne borrelplank en later een fantastische BBQ. Zulk groot vlees hebben we nog nooit gezien. En dan op tijd naar bed, want de volgende ochtend krijgen we kanoles en gaan we het water op.

Het avontuur begint

De volgende ochtend krijgen we ons voedselpakket en 2 linnen ‘Moose tasjes’ met onmisbare items: een kookstelletje, een bijl om hout te hakken voor onze kampvuurtjes, pannen, borden, bestek, etc. En dan begint het echt. We breken zelf ons tentje af, laten luchtbedden leeglopen en brengen alles wat we mee willen naar de kano. Na een inpakles (goed het gewicht verdelen) en een kano les (de voorste navigeert langs rotsen, de achterste stuurt) binden we de trolley onder onze kano en gaan we het pad af naar ons vertrekpunt. Eenmaal te water is het even wennen. Kiki zit voorin en ik stuur. Hoewel, stuur? We gaan echt alle kanten op. Een half uurtje later hebben we de slag te pakken. En dan begint het echte genieten. Want man, wat is het mooi op het water!

Roeien, lunchen, zwemmen, kamperen en weer door

 De routekaart van Moose Adventure brengt ons langs prachtige natuur, verstilde eilandjes, rotspartijen en door kraakhelder water. We stoppen in de middag voor een lunch en kijken onze ogen uit. Het kanoen gaat inmiddels heel ontspannen. Tegen 16 uur kiezen we onze kampeerplek. Een eilandje midden in het water, met alles wat we nodig hebben en niks meer. Een vuurplek, houten boomstambankjes en een plek voor onze tent met uitzicht op het water. En al op de eerste dag ontstaat er een routine. Kiki is van het koken, ik ben van de tent. Eerst de kano op het land, uitpakken en tent opzetten. Dan een zwemmetje. We hebben biologisch afbreekbare zeep en shampoo, het meer is onze douche. Daarna eten, wijntje drinken en marshmellows roosteren. Op tijd naar bed, want de volgende dag mogen we weer het water op!

De route

 We zien best op tegen de route. 70 kilometer! En op de kaart ziet het er indrukwekkend lang uit. Maar echt, het is zo goed te doen. We peddelen super relaxed en redden het prima met zijn tweeen. We kletsen elkaar soms de oren van het hoofd, maar peddelen ook in ontspannen stilte en genieten van de omgeving. Het peddelen wisselen we af met een paar stukjes klunen. Met de kano over het land om over te steken naar de volgende rivier. De trolley onder de kano en gaan. We worden er steeds beter in.

En dan is het even spannend

 Bij het laatste stukje over land trekt de wind stevig aan. Aangekomen bij de volgende rivier zien we schuimkoppen op het water. Een Duits, ervaren kanostel waarschuwt ons om niet het water op te gaan. Wat nu? Er is geen kampeerplek in de buurt. Daar staan we met onze kano. Gelukkig blijken Zweden een behulpzaam volk. Een vrouw ziet ons beteuterd staan langs de weg en vraagt of ze kan helpen. Wat blijkt? In de buurt woont een Nederlandse vrouw die volgens haar slaapplaatsen verhuurt. Ze brengt ons naar het juiste adres, waar we met open armen worden ontvangen. Natuurlijk mogen we blijven! Stiekem vinden we het heerlijk. 1 nachtje in een echt bed en ’s ochtends onder een echte douche. Wat een geluk!

De laatste kilometers

 De volgende ochtend is de rivier weer kalm, de wind is gaan liggen. We nemen afscheid van onze gastvrouw Marian en leggen de laatste kilometers van de route af. We weten dat er ons nog een spannend punt te wachten staat: varen door een sluis. Wat onwennig leggen we aan voor de sluisdeur. Maar ook daar worden we fantastisch geholpen. We varen de eerste sluisdeur binnen, krijgen een touw toegeworpen om met de kano goed stabiel te blijven en zien de volgende sluisdeur openen. Een flinke massa water komt op ons af, maar onze kano is zo stabiel dat we ons geen zorgen maken. Na de derde sluisdeur zit de rit er bijna op. Bijna, want voorbij de sluis maken we nog 1 stop. Bij een restaurantje eten we een hamburger en genieten we vooral van het feit dat we die zelf niet hoeven te maken. Wat een luxe. Daarna meren we weer aan op het basiskamp, waar Joep ons weer opwacht met lekkernijen en geduldig luistert naar ons reisverslag. Hij heeft het vast al 100x gehoord, maar daar merk je niks van.

Terug naar huis

 Nog 1 keer ons tentje opzetten en nog 1 nachtje kamperen, dan gaan we weer terug naar ons luxe leventje. En hoewel we uitkijken naar ons eigen bed, zijn we ook weemoedig. Want wat is het hier fantastisch! Dit kano avontuur heeft echt al onze verwachtingen overtroffen. Alle twijfels waren zo onnodig. Dit kan iedereen! Van puberdochter tot middelbare moeder. En dat zeggen wij niet alleen. Joep bevestigt dat Kiki tot nu toe de jongste was. De oudste deelnemers zijn de 60 gepasseerd. Als ze het allemaal net zo leuk en goed hebben gehad als wij, dan hebben ze hier nog heel lang over nagepraat. Voor Kiki en mij geldt dat het een reis is om nooit te vergeten. Mochten we het toch even niet weten, dan is er altijd nog de video. Voor jou ook leuk om even sfeer te proeven. Enthousiast geworden? Twijfel geen seconde en boek die reis! Geen kano maatje? Kiki en ik offeren ons graag op 😉