Dus toch! Een overdosis pijnstillers heeft mijn held, mijn kanjer, mijn dirty little mf-er on high heels, mijn Prince naar de eeuwige Paisly Park velden gejaagd. Wat overblijft is zijn muziek. En natuurlijk de daaraan gekoppelde herinneringen. Geweldige herinneringen uit mijn tienerjaren, die terugkomen bij elke song die ik van hem draai…
Waar was jij, toen je het hoorde?
Ik had die dag mijn strandhuisje opgebouwd en kreeg een whatsapp van nicht Jacq.
“Bon, gecondoleerd. Ik vind het heel erg voor je, maar Prince is dood!”
Gecondoleerd, ik deed er nog een beetje lacherig over. Ik bedoel, ik kende hem niet persoonlijk hoor. Maar 3 uur later zat ik zwaar te grienen bij The Ladder, The Cross en Adore. Hoe was dit mogelijk?
“Niet zo gek hoor, je bent al sinds je 10e fan, kunt alle liedjes van A tot Z meezingen, jij bent groot geworden met Prince!” Aldus Jacq.
Ik pak mijn lp’s, cassettebandjes en CD’s erbij. Wat een stapel! Ik wil ze luisteren, en wel meteen. Maar ja, van mijn coole retro pick-up werken de boxen niet en een cassette deck heb ik niet 1-2-3 paraat. Ik kan rondjes rijden in de auto, daar heb ik een CD speler in? Maar in deze labiele toestand moest ik maar gewoon thuisblijven.
Uiteindelijk helpen Apple Music en mijn Sennheiser koptelefoon me uit de brand en kan ik tot diep in de nacht Prince luisteren.
Met mede-fan Ilja heb ik een WhatsApp hotline en wisselen we songs en herinneringen uit.
“Weet je nog, ons eerste concert in 1986?!”
“Ja of die erna, toen z’n piano onder stroom stond.”
“Haha en jouw moeder moest altijd zo lachen als we z’n gilletjes meezongen.”
“Ohh en de Diamonds en Pearls tijd in The Soulkitchen!”
“Of toen in Parijs, dat we gewoon opeens he-le-maal vooraan stonden.”
Nothing compares to Prince
En ik luister en ik luister en het klinkt zo mooi door mijn “noise-cancelling” headset dat ik Mia niet eens hoor thuiskomen. Ze doet wat lacherig – staat je moeder daar met een draadloze koptelefoon op, glas wijn in haar hand, in d’r eentje een silence disco te houden… ik snap het wel – totdat ze mijn verdrietige hoofd ziet: “Oh mam, ik vind je zo zielig!!”
Gelukkig heb ik zijn muziek nog. En als ik wil kan ik me helemaal afzonderen en met m’n headset Prince luisteren, alsof hij in zachtjes in mijn oor zingt… 😉
https://youtu.be/BSkOvINl-PM?list=PL8cFaF2b783Ls-_n2LcW25VzdHXJphxSx
Recent Comments