Wat op zich heel erg gek is. Want hij/zij is rond de 12 en kan zich allang geen leven zonder smartphone meer voorstellen. De (pré) puber kijkt wel tv, maar zit ondertussen te appen, te instagrammen, te snapchatten en te messageme-en. Zodra het ding piept, rinkelt, fluit of zoomt springt de spruit blij omhoog en heeft geen oog meer voor de rest van de wereld. De telefoon is de basis van zijn/haar bestaan en wordt zelfs – de ergste straffen riskerend – mee naar boven gesmokkeld. Jouw alarmerende preken over stralingsgevaar en kankerverwekkende, onzichtbare golven raken kant nog wal: en zo betrap je hem/haar meer dan eens met een blauw verlicht gezicht onder de dekens.
Je zit op je werk. Jouw kind is vrij en hangt thuis op de bank. Goed bereikbaar, dat dan weer wel. Je vergadert wat, stuurt hem/haar af en toe een selfie en krijgt als je geluk hebt een woordje met plaatje terug. De laatste selfie is van hem/haar onderuit gezakt met een lolly in de mond (je had die pot lollies toch verstopt?!). Je krijgt de tekst “kom je al naar huis” en “wat eten we vanavond” met als afsluiter “vergeet geen chocola”.
En dan is het stil. Ruim een uur. Er wordt niet meer gereageerd op je berichtjes. Zelfs niet op je vraag wat voor chocola je het beste mee kunt nemen (Tony Chocolonely met caramel en zeezout?). En ook na de 5e keer bellen wordt er nog steeds niet opgenomen.
Dus stel hè, met deze informatie in je achterhoofd… je kind, jouw puber, neemt de telefoon niet op. Wat doe jij dan?
a) Je besteedt er verder geen aandacht aan en denkt “ach, dat zal wel loslopen, die is lekker bij een vriend/vriendin gaan spelen”.
b) Je gaat vrolijk door met vergaderen en belt straks wel even de buurvrouw om te vragen of zij even wil checken of alles in orde is.
c) Je voelt je schuldig. Had je echt geen vrij kunnen nemen? Hij/zij is natuurlijk boos, logisch! Je bent toch niet voor niets moeder geworden. Je maakt het goed door een hele stapel Tony Chocolonely’s voor hem/haar te kopen. Die pot lollies mag hij/zij ook voortaan gewoon binnen handbereik houden. En als kers op de taart koop je straks van je vakantiegeld ook de nieuwste iPhone 8 voor hem/haar.
d) Je excuseert je van de vergadering. Sjeest naar huis. Belt onderweg nog een keer of 8. Haalt je de ergste scenario’s in het hoofd (liggend een lolly eten, dat kan toch ook niet?!). Gelukkig, je bent er bijna…
Piep-piep, piep-piep
Recent Comments