Een kampeervakantie vind ik van kleins af aan al leuk. Toch had ik een paar jaar geleden een hele slechte ervaring, toen ik op een “horror”camping terecht kwam. Hoe het Mia en mij daar verging en hoe we er weer bovenop kwamen? Lees snel verder…
Kamperen in de seventies
Vroeger deden wij niet anders, kampeervakanties. De Weerribben, Ameland, Texel, de Moezel, Frankrijk, en dat allemaal met een 2ehands oranje bungalowtent. Mijn vader, moeder, broertje en ik gingen eens per jaar in een volgeladen auto met aan de trekhaak een zwaarbeladen aanhangwagentje de weg op, om 3 tot 4 weken elders in de buitenlucht te wonen. Man wat hebben wij veel campings gezien en WOW wat vond ik het leuk, altijd weer. Met z’n 4-en opgepropt in 1 slaaptent? Boeide me niet, ik was te moe van de hele dag buiten spelen. Eten uit blik op melamine bordjes en plastic bestek? Lekker juist! Zeker omdat ik wist dat mijn vader de volgende ochtend verse broodjes ging scoren die we rijkelijk zouden besmeren met dik boter en lokale jams.
Nee in de seventies was er geen sprake van overleven op de camping. Het was alleen maar beleven!
Kamperen in de eighties
Ik was 16 en inmiddels een doorgewinterde kampeervakantie ganger. In de jaren die volgden heb ik samen met vriendinnen heel wat campings in Spanje, Portugal en Italie onveilig gemaakt. Wat een tijden, zo vanuit de discotheek je tent in rollen, om er de volgende ochtend vroeg weer uit te zweten, omdat de zon zo lekker brandde.
Roadtrip & kampeervakantie ineen
Maar ook met mijn eerste echte verkering Dave, samen in zijn oude, verrotte Mini en geleende knuddetentje helemaal naar Zuid-Frankrijk, via Normandie en weer terug. Bij thuiskomst in Haarlem viel de Mini uit elkaar, letterlijk! Het Franse zinnetje dat ik van tevoren uit mijn hoofd had geleerd “notre voiture et en panne” heb ik gelukkig in Frankrijk niet hoeven te gebruiken.
Ook in de eigthies was er geen sprake van overleven op de camping. Het was weer 100% genieten, althans voor ons. Ik kan me voorstellen dat onze campingburen tijdens deze vakanties ons liever zagen gaan dan komen…
Kamperen in de nineties*
Afgezien van een fantastische interrailtrip begin jaren ’90, kriskras door Europa met in een onhandige sporttas een veel te zware tent gepropt, heb ik die periode niet veel gekampeerd. Vakanties stonden nog steeds in het teken van uitgaan en alles wat daarbij hoorde, maar de vakantieverblijven werden gaandeweg wat luxer en de bestemmingen reikten wat verder.
Kamperen vanaf het jaar 2000*
In 2002 werd Mia geboren en in mijn ogen gun je ieder kind een kampeervakantie. Het ravotten op campingterreinen, het vriendjes maken, het buitenleven, dat lukt allemaal net wat beter op de camping. Mia en ik hebben dan ook flink wat campings in binnen- en buitenland aangedaan. Vaak huurden we een tent die al helemaal op de bestemming klaar stond, inclusief inboedel. Altijd weer was het geweldig, vooral voor Mia. Ik merkte zelf dat het delen van toiletgebouwtjes en het nachtelijke rumour van andere campinggasten mij ging tegenstaan.
En toen was daar de horrorcamping in 2010*
Het begon zo lekker, Mia en ik bezochten Ilja en haar gezin op een pittoreske camping in de Vendee (Frankrijk). We verbleven 2 nachten bij hen in de tent en zouden daarna doorrijden naar onze eigen camping, een half uurtje verder. De finale van het WK voetbal 2010 keken we met z’n allen in de kantine van de camping. Tsja Nederland verloor, maar wij hadden Franse biertjes, een kampvuurtje en de kinderen allemaal veel lol. De volgende dag reden Mia en ik naar onze eigen camping en al direct bij aankomst zag ik dat dat onze 5 ***** camping in schril contrast stond met het plaatje uit de reisgids.
Sorry, even zeuren
Wat ons was beloofd: rustige plekken, luxe tenten, veel groen, groot zwembad, fris sanitair. Uhu… We hadden een tent direct naast de centrale watertap (een kraan waar iedereen 24/7 zijn water haalde, en die niet goed dicht kon), direct achter onze tent stond een giga telefoonmast (lekker gezond), het sanitair… nou daar zal ik maar niet over in detail treden, maar van de gaten in de vloer om je behoefte boven te doen, heb je vast wel eens gehoord? En onze kampeerplek grensde direct aan de strook plekken, bedoelt voor jongeren die de hele nacht niets anders deden dan kampvuren maken en ongestoord hard muziek draaien (hoor mij, in de eighties deed ik natuurlijk niet anders ;-)). Maar het ergste waren de orgies (ja echt!), die om 22 uur ’s avonds begonnen en om 10 uur ’s morgens op dit terrein eindigden. Nog zie ik Mia voor me die met haar campingvriendjes naar een tent wees die wel heel erg ritmisch schudde en waar wel hele hoge hijgkreten uit te horen waren…
Deze kampeervakantie was overleven to the max! De Vendee, weg ermee. 4 dagen eerder dan gepland vertrokken we huiswaarts en ik nam me voor… kamperen, nooit meer.
* Er zijn in die tijd zat foto’s gemaakt, maar die staan allemaal op een gecrashte harde schijf. Tips, anyone?
En toch had ik deze negatieve kampeervakantie-ervaring kunnen voorkomen!
Want waarom had ik niet:
- beter gezocht naar een echt goede camping?
- gekozen om wat meer geld uit te geven in plaats van te gaan voor de scherpste aanbieding?
- meer reviews gelezen, op sites als Zoover bijvoorbeeld? Als ik dat voor het boeken had gedaan, had ik wel geweten dat dit een knuddecamping was.
- gekozen voor… een caravan, blokhut of ander huisje op een goede camping. Net wat meer luxe, minder geluidsoverlast maar voor Mia wel alle leuke voordelen die kind zijn op een camping zo leuk maken.
Pas in 2015 durfde ik het weer aan, een kampeervakantie
Samen met Mia, haar vriendin Sanne en haar moeder Laura gingen we een lang weekend naar een camping in de buurt van Parijs. Dit keer geen tent, maar een luxe stacaravan van Eurocamp. Qua keuze een schot in de roos: in 2015 en 2016 is Eurocamp door Zoover uitgeroepen tot ‘Populairste Campingvakantie Aanbieder’ van Nederland! Uit alle reviews tezamen blijkt dat ze gemiddeld een 8,6 scoren.
Op onze camping was echt van alles te beleven voor de meiden (disco’s, zwembad, WiFi en… jongens). Ook wij moeders hadden het erg naar ons zin: in de caravan zelf, op het kampeerterrein (veel groen, meertjes, kano’s, fietsen) maar ook in de naastgelegen dorpjes, waar we heerlijk geshopped en cultuur gesnoven hebben. Hoe leuk ons vriendinnen-kampeerweekendje was? Je leest het hier (+ filmpje). Ook zijn we naar Disneyland Parijs gegaan, dat was natuurlijk helemaal geweldig.
Een kampeervakantie iets voor jou?
Dan heb ik goed nieuws, want morgen mag OHIMP een Eurocamp vakantiecheque t.w.v. 200 euro weggeven! Deze kun je in 2017 vrij besteden en is geldig vanaf een verblijf vanaf 3 nachten.
Tot slot nog deze “doorgefeestte-happy-camping-eikel-foto uit 1987” 😉
Leuke foto’s!
Ook ik was vroeger op diverse campings geweest in stacaravans.
Daar heb ik fijne herinneringen aan.
Ben nog nooit wezen kamperen in een tentje, het gebrek aan eigen badkamer houd me dan toch tegen… Maar het kan dan toch heel leuk zijn 🙂
Wat leuk om te lezen, even herinneringen ophalen van die goede oude tijd LOL. Wij gingen altijd naar sporthuis centrum (daarna werd dat center parcs) Ook super leuk altijd: wij meden de kerststress en lagen dan allemaal in het subtropisch water, geen zorgen over eten en huis versieren.In de zomer gingen wij altijd dagjes uit, en dat ging van strand of zwembad naar een dierentuin of museum 🙂
Ach die zwembaden, heerlijk voor kinderen toch? En in zo een vakantiehuisje heb je echt een vakantiegevoel, vind je niet? Ik heb het met Mia vroeger ook gedaan. En dan voor haar lekker entertainment, knutselclubjes, bowlen etc.
Heerlijk om te lezen ik waan me weer terug naar mini eerste kampeervakantie. Voor het eerst op vakantie met jeugdvriendje met mijn mini en een nog kleiner tentje op weg naar Luxemburg. Geweldig daar is mijn liefde voor kamperen ontstaan van mini tent naar vouwwagen naar caravan en nu weer naar minitent op de fiets. Dat laatste uiteraard zonder mijn pubers die vinden dat het toppunt van gekte. Met hen zou ik wel kans willen maken op de vakantie cheque
Ging je ook met een mini op vakantie? Toen waren ze echt nog ieniemienie he 😉 Bikkel hoor, en fietsen en kamperen. Ik hou het bij het laatste.