Het 3e schooljaar op de Vrije School zit er voor Mia alweer bijna op. Dat niet alleen, haar hele schoolperiode op de Vrije School is binnenkort afgelopen. Mia vind het op de Vrije School namelijk $%^&. Mijn destijds zo weloverwogen plannetje om haar op een wat alternatievere manier onderwijs te laten volgen zet ik in de koelkast. We besluiten namelijk dat ze naar een andere, reguliere scholengemeenschap gaat.
Een andere school dus. En nog wel precies de school die ik bij de schoolkeuze aan het einde van de basisschool zo krampachtig heb willen voorkomen. Mia is echter in de gloria.
“Op deze school zitten tenminste normale mensen.”
Mia zit op de Vrije School, in een speciale klas (3 mavo) met minder leerlingen en met extra aandacht voor verschillende variaties leerproblematiek. Als Mia namelijk ergens moeite mee heeft, dan is het plannen, zich concentreren en focussen op lange lappen stof. In deze klas wordt extra aandacht gegeven aan o.a. kinderen met ADHD, concentratieproblemen en dyslexie.
Op de vrije school kom je van alles tegen. Kinderen met blauw, paars of roze haar, op blote voeten, met standaard een blokfluit om hun hals, Miaatjes en ook leerkrachten in alle soorten en maten.
“Ik kan me toch niet concentreren als de lerares daar zonder BH staat les te geven?! En waarom moeten we elke ochtend een zonnespreuk opzeggen?!”
“Mia, als je niet op de Vrije School had gezeten had je Sanne nooit leren kennen!”
“O ja…”
De Vrije School, het leek me zo leuk
’s Morgens begint de dag met de zogenaamde periodelessen. Hierbij krijgen de leerlingen op een creatieve manier les in verschillende vakken. Metaalbewerking, manden vlechten, houtbewerking, etsen. Maar ook wiskunde, geschiedenis en biologie. Na de ochtend duiken ze de “boeken” in om op min of meer reguliere wijze onderwijs te volgen.
“^&*% vandaag moet ik een tuinstoel van hout maken! En de takken voor die stoel moeten we $%^& zelf uit het bos halen!!”
Er wordt wat af-gegodverd door Mia als het om haar school gaat. Niets – behalve haar vriendinnen, tussendemiddag naar de Vomar gaan en stiekem roken in het park – boeit haar op school. Zou het echt het type onderwijs zijn dat haar tegen staat, of is dit gewoon een standaard puber attitude… Lang neigde ik naar het laatste. Maar met de weken en maanden werd de tegenzin en weerstand alleen maar groter en lang niet altijd ongegrond.
“Ik kan toch niet leren uit schoolboeken die ik zelf moet maken?!”
Ja dat is ook wel een dingetje inderdaad. Tijdens die periodelessen moet je zelf verslagen en tekeningen maken. Dit moet netjes ingebonden worden en vanuit daar bereid je de toets voor. En die Mia is zo goed in netjes schrijven en nauwkeurig tekenen…
“Mia had haar periodeschrift wel wat netter mogen opmaken!” luidt meer dan eens het onderschrift van de leraar na de toets. En bij metaalbewerking is ze meerdere malen de klas uitgestuurd, omdat ze haar vingers maar bleef branden bij het lassen. Na de toets mogen de kinderen hun projecten mee naar huis nemen.
“Gooi maar weg hoor mam.”
“Echt niet, ik vind het hartstikke mooi en goed gemaakt van je!”
De stoel heeft het niet lang volgehouden, maar een aantal werkjes (zie foto bovenaan dit bericht) heb ik van de vuilnisbak weten te redden en zal ik zeker nog jaren koesteren.
Inmiddels ben ik erachter, voor de Vrije School moet je een type zijn.
En dat is Mia dus overduidelijk niet. Na verschillende gesprekken met de mentor en de interne begeleider ben ik erachter dat Mia niet goed past bij het Vrije Schoolse onderwijs. Ze is er het type niet voor, het werkt niet. Ze wordt er zelf niet gelukkig van en haar desinteresse en “allergie”voor de methodiek volgens Rudolf Steiner komt de sfeer in de klas niet ten goede. Nou ja, de goede sfeer wel, maar daar worden de leraren weer niet zo blij van 😉
Wat gaat de nieuwe school ons brengen?
Op 5 september start Mia op haar nieuwe school. Ze heeft er zin in! Eerlijk gezegd vind ik het nogal spannend, tussen – in haar ogen – alleen maar normale mensen. We zullen zien wat de toekomst ons gaat brengen!
Ik ben zo benieuwd hoe verder is gegaan met je dochter. Mijn zoon zit nu ook heel ongelukkig op de Rudolf Stijner. Hij vindt vooral het periodeondewijs lastig. Wij weten nog niet of we een andere school moeten zoeken en welke…
Ik weet uit ervaring dat er een soort taboe is om erover te praten. Maar wat jouw zoon ervaart is zeker niet ongebruikelijk. Het blijft toch een soort “onderwijs plus extra” door die periodevakken met vaak lesstof die je op andere scholen niet hebt en hier nog even ernaast moet doen.
Overigens is mijn ervaring dat al die “extra lesstof” je weinig oplevert in je verdere leven. Je moet het vooral zien als een vorm van ontspanning op school voor kinderen die het heel leuk vinden.
Haha, dit had een blog over mij kunnen zijn. Ik zat zelf een jaar op een vrije middelbare school en het werkte voor geen meter. Ik heb namelijk dyslexie en dan is onderwijs zonder extra poespas het meest effectief. Helaas bleef ik door de vrijschool zitten omdat al die periodevakken mij teveel tijd kostten… gelukkig de laatste jaren elders wel succes gehad en inmiddels een bachelor aan de universiteit afgerond!
Wow wat een succesverhaal!! Voor Mia is het nu evengoed aanpoten op haar nieuwe school. Ze vindt het er wel veel fijner. Sowieso magister en digiborden dragen hier aan bij 🙂
Jammer dat vooral de Vrijeschool het onderspit delft in dit artikel. Het is nooit een alternatief onderwijsvorm geweest, dat is een zeer ouderwets vooroordeel, maar het klopt dat deze vorm van onderwijs bij je past of niet. Grappig dat ik gisteravond bij Jenek een “normale” middelbare school zie die zich presteert met leermethodes die verdomd veel weg hebben van een Rudolf Steiner College! Meer aandacht voor de leerling als lerend mens, mee laten denken, zichzelf mogen zijn, zich uitspreken en vooral creatieve vakken net zo belangrijk maken als de kern en leervakken.
Als ik je artikel lees, lees ik vooral tussen de regels dat Mia school in het algemeen stom vindt en of het dat helpt om naar een “normale” school toegaan met “normale” kinderen…Ik betwijfel het. Sommige kinderen hebben niets met het hele schoolsysteem in het algemeen. Het is een soort noodzakelijk kwaad. Ik hoop dat de volgende school een geweldige school mag zijn en blijven.
Misschien was dit artikel meer geschreven vanuit een teleurgestelde moeder die haar dochter graag de Vrijeschool had gegund…
Wat mij betreft delft helemaal niemand hier het onderspit: de Vrije School niet, mijn dochter niet en ik niet. Het is gewoon een simpele constatering van haar beleving op dit type onderwijs, eerlijk en oprecht beschreven. Ik ben FAN van het meeste van de vrije school en had gehoopt dat het iets voor Mia zou zijn. Niet dus. Ik hoop dat jouw visie op mijn dochter een onjuiste is en dat ze haar laatste 2 jaar met veel plezier op de nieuwe school zal voltooien.
Ik geef geen visie op jouw dochter, want ik ken haar niet, en hoop oprecht dat de resterende jaren van leren haar makkelijker zullen afgaan door andere scholen. Ik heb een kind die makkelijk leert dankzij kunnen en een kind die school als verschrikkelijks ervaart door dyslexie (niet kunnen voor het gevoel)…Die zou het liefst gaan werken om een vak te leren met de handen want leren op school is het niet…al zes jaar lang niet. Het zal nog heel wat jaren uitzingen worden, helaas, Vrijeschool onderwijs of niet. Het blijft gewoon een ding dat leren als je er veel meer in moet steken dan een gemiddelde leerling hoeft te doen voor soms weinig resultaat. De ene leerling is, ondanks wat dan ook, meer bereidt om alles op alles te zetten dan de andere leerling. Plus hoeveel doet de rest er aan toe…roken, drinken, vriendenkring en wat nog meer…dat is ook best bepalend bij tieners. Ik lees je blog met plezier, maar vond deze blog een ander gevoel geven. Misschien zit ik er naast, maar je bent altijd erg informatief en neutraal in je bevindingen en dat was hier in mijn optiek minder…
Super dat jullie luisteren naar elkaar, wij ook thuis maar bij hoeveel gebeurd dat niet.
We gaan er vast over lezen zodra het nieuwe schooljaar weer van start gaat: eerst vakantie 😀
Interessant want een school is zo belangrijk voor kinderen…
Als ouder weet je nooit van te voren welke school de juiste keuze is….
Nee klopt! Ik heb dus denk ik een verkeerde keuze gemaakt destijds. Maar aan de andere kant… wie weet waar het goed voor is geweest 🙂