Puberperikel van de week | Dat het er aan zat te komen, dat wist ik natuurlijk wel. En dat ik zelf op mijn 15e de stad al onveilig maakte, dat besef ik ook. Maar dat Mia (16,5) nu op stap wil gaan, daar moet ik toch wel even van slikken. En nog wel naar de Stalker! De tent waar ik vroeger…
Tja, wat haalde ik er zelf eigenlijk niet uit. Ik heb in de Haarlemse Club Stalker meerdere periodes gekend. De eerste zo’n beetje van mijn 15e tot mijn 19e. Aangevuld met tenten als Dwiezels en de Rode Kater. Later nog een periode, tussen mijn 25e en 30e, afgewisseld met café 1900 en de Escape in Amsterdam. En toen kreeg ik Mia en was ik er he-le-maal klaar mee, met het gestap. En ik kan je verklappen, dat ben ik nog steeds 😉 Hoewel ik aan beide periodes enorm goede herinneringen bewaar en nog steeds dikke mik ben met de vriendinnen uit die tijd.
Het meisje dat een paar jaar terug nog zonder duckface door het leven ging en zich niet schaamde om met een hartjesbril over straat te lopen is niet meer. En dat is niet erg. Wat ervoor in de plaats is gekomen is minstens zo mooi, leuk en interessant. En net zoals ik dat zelf ook heb gehad, gun ik ook haar een hele fijne stapperiode. Want een vriendje hebben is natuurlijk hartstikke fijn en geeft veel geborgenheid. Maar onbevangen lol hebben met vriendinnen, dat is in mijn ogen minstens zo belangrijk!
Kijk, hier was ik zelf 16 en bijna klaar voor mijn avondje naar de Stalker 😉
Mia voor de eerste keer op stap
“Maaam, mag ik naar de Stalker?”
“Huh, is dat niet 18+ dan?!”
Nou, dat is het dus wel. Maar de kinderen die nog geen 18 zijn, die blijken daar zo hun middelen voor te hebben. Denk aan fake ID’s, korte rokjes en o-sorry-ik-ben-mijn-ID-vergeten-maar-ik-ben-echt-echt-18 onschuldige blikken. Of, je sneakt naar binnen als de portier even de hort op is. Nu kan ik natuurlijk heilig boontje spelen en volledig meegaan in de NIX18 ideologie. Maar persoonlijk geloof ik daar niet in en denk ik soms zelfs dat het averechts kan werken. Uiteraard ga ik er wel een stokje voor steken als madam elke week op stap wil gaan. Maar zo nu en dan met vriendinnen even het nachtleven in de stad uitproberen, daar heb ik niet zo veel moeite mee.
Gezellig samen omkleden
Wat ik vroeger enorm leuk vond aan stapavondjes met vriendinnen was het gezamenlijk opmaken met een muziekje erbij. En dat blijkt Mia dus ook te vinden. Samen met Famke logeert ze bij Isabel en met z’n 3-en gaan ze eerst omkleden, make-uppen en vervolgens naar de stad. Ik krijg nog wat fotootjes toegestuurd, maar verder is het stil.
Ik laat uiteraard mijn telefoon aan voor het geval dat, maar hoor de volgende ochtend pas weer van haar.
“Kom je me halen? Ik kan ECHT niet met de bus.”
Het is 9.30 uur als ze naast me in de auto stapt. Een kop als een gympie, ik vraag me af of ze überhaupt geslapen heeft.
“Was het leuk?”
“Jaaa! Ik kwam Kiki nog tegen, en die en die en die.”
Goed zo meid, lekker van het leven genieten!
Deze PPVDW van 2 jaar terug, blikt terug op mijn stap- en brommertijd ergens way back in de eighties. Wat een fijne tijd was het toch!
Ik heb zoon van 16,5 jaar. Hij kon met een geleende ID kaart een club binnen. Ook zijn vrienden deden dat.